Collega Kathleen enthousiast over de nieuwe IDG-hub in Vlaanderen

Op mijn vijftiende schafte ik mijn eerste T-shirt van Greenpeace aan. Je weet wel, het zwarte model dat in witte blokletters ‘NO TIME TO WASTE’ schreeuwde. Overtuigd door de urgentie om onze planeet te redden, gooide ik me verbeten in het activisme. Ik maakte flink ecologische keuzes in mijn eigen leven en predikte die luidkeels naar de buitenwereld. Het waren spannende tijden, waarin steeds meer slimme stemmen het ecologisch koor vervoegden. Samen bezongen we verontwaardiging en alternatieve levenswijzen. Om hees van te worden, zowaar.

Het was een verademing toen de transitiegroepen rond het millennium als paddenstoelen uit de grond rezen. Eindelijk mochten we op kleine schaal uitproberen: zelfplukboerderijen, groentepakketten, zeep gemaakt van reststromen, burgercoöperaties die windmolens bouwen, Repair Café’s, oesterzwammen op koffiegruis, sneakers in appelleer... Zoveel plekken en producten lieten ons intussen al ervaren hoe het anders kan. Van denken naar actie. Intussen groeit ook wereldwijd het gevoel van urgentie en de wil om te veranderen. Academici, bedrijfswereld, overheden… overal zien we de bereidheid om mee te werken aan een gezondere planeet.

Daarom riepen de Verenigde Naties in 2015 de Sustainable Development Goals (SDG) in het leven, een duidelijke wegwijzer om tegen 2030 een duurzame wereld uit te bouwen. Met 13 doelen bieden de SDG een gedeelde visie over wat ons te doen staat, willen we een antwoord bieden op de waaier aan problemen die ons - mensen met uiteenlopende noden, waarden en overtuigingen - raken. Helaas is de vooruitgang die we sinds 2015 boekten teleurstellend. Als individu weten we wel wát we zouden moeten doen voor een gezondere planeet en samenleving, maar we missen de innerlijke capaciteit om met die complexe realiteit en uitdagingen om te gaan.

Via de IDG's leer je verschillende perspectieven innemen, informatie evalueren en de wereld als een onderling verbonden geheel begrijpen. Want zoals Einstein ooit opmerkte, kunnen we een probleem niet oplossen met dezelfde denkwijze die dat probleem veroorzaakte. Ons cognitief denken heeft ons al enorm gediend en bracht ons een ongeziene welvaart. Tegelijkertijd leidde het ook naar de ecologische en maatschappelijke crisis waarin we ons vandaag bevinden. Willen we daaruit geraken, dan moeten we ook onze lichamelijk en spirituele intelligentie aanspreken. Willen we de noodzakelijke veranderingsbeweging versnellen, dan moeten we dieper en trager durven bewegen.

Klinkt misschien wat ingewikkeld allemaal, maar gelukkig is het dat niet. Elkaar als mens mogen ontmoeten, samen denken, voelen en handelen, herverbinden met onszelf… voor mezelf voelt deze beweging als een enorme opluchting. Ik herken het gevoel ook bij heel veel mensen met wie ik de laatste jaren in gesprek ging. Opvallend is hoe moeilijk het voor velen onder ons blijkt om die persoonlijke groei en inzichten ook te integreren op onze werkplekken, in onze bedrijven of organisaties. Dankzij de IDG is er nu een gedeelde taal, (h)erkenning en een warme community. Ik kijk ernaar uit om de Vlaamse hub samen met jou vorm te geven. Om te ontmoeten, delen, en groeien. No time to waste!